” સાચું શિક્ષણ “ August 13, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” સાચું શિક્ષણ “
શી ક્ષણ આવશે સામે !
તે શી રીતે કહેવાય !
‘ને આવશે તે જે ટાણે
હશે તેનો શું ઉપાય!
જે દે સૂઝ સાચી તે ટાણે
તે સાચું શિક્ષણ કહેવાય.
” મયકે નસેમે “ August 10, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment મૈં,મૈં;મૈં,મૈં સબ કરે ઇસ જગમે
યહ જગહી તો હય મયખાના.
મૈં ભી ફસા હું ઇસ મયકે નસેમે
સો મૈંને ખૂદકો હી નહી પૈછાના..
” ર્હદય ચાળની “ August 5, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , 3 comments” ર્હદય ચાળની ”
સ્વર્ગ અને નરક વચ્ચે
અંતર બે વહેતનું રહ્યું.
મસ્તિષ્કમાં નરક છે’ને
સ્વર્ગ હદયમાં રહ્યું.
જો ઇચ્છો સ્વર્ગની કેડી લેવા
તો મસ્તિષ્કથી ભાગવું રહ્યું.
‘ને ર્હદય ચાળણીએ મનના બધા
વિચાર, ચાળતા શીખવું રહ્યું.
“Sieve of our heart” August 2, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , 1 comment so far“Sieve of our heart”
Heaven and hell are only
About twelve inches apart,
Hell we find in the head of man
And heaven is in his heart.
So if one wishes to see the heaven
From his head he must depart,
And learn to sift all his thoughts
Using the sieve of his own heart.
” શ્રવણં મનનં નિદિધ્યાસં |” July 31, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” શ્રવણં મનનં નિદિધ્યાસં |”
શ્રવણં મનનં નિદિધ્યાસં |
કૃત્વા ત્રયોતત્ ભવતિ વિકાસં ||
શ્રવણં મનનં નિદિધ્યાસં |
ત્યકત્વા એકોપિ ભવતિ વિકારં ||
શ્રવણં મનનં નિદિધ્યાસં |
ત્યકત્વા ત્રયોતત્ ભવતિ વિનાશં ||
” સુનામી “ July 24, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” સુનામી ”
ધસમસતો દોડી આવ્યો સાગર
સાથે લઇ આવ્યો મોટી સુનામી
દેશ વિદેશમાં ફરી વળીને
કીધી જાન માલને ખૂબ હાની.
શું લાગ્યા હશે એ સાગરને પ્યારા
બીજા સર્વ પશુ ને પ્રાણી
જેથી દઇ દીધી તે સહુને
તેના આગમનની એંધાણી.
શાને રાખ્યો વંચિત માનવને
શાને ન દીધી તેને એંધાણી
શું લાગી તેને જાત માનવની
અતિ ઘમંડી કે બેઇમાની !
સુનામીમાં પ્રભુએ જે માર્યાં
તેથી વધુ માનવે માર્યાં સુદાની
જોઇ લો ભાઇ જઇને ઇરાકે
જયાં થઇ રહી કતલ એક બીજાની.
પણ શોક નથી તેનો માનવને
બસ રાખે આશ કેવળ જીતવાની
તેથી કઇ શિખ દેવા આ જગને
આવ્યો સાગર લઇને સુનામી.
પ્રભુ કરજો ક્ષમા એ વાંક અમારો
દેજો શકિત સહન કરવાની
બસ નત મસ્તકે કહું હું તુજને
પ્રણમામિ ત્વાં પ્રણમામિ
૧-૧૨-૦૫
” What is Future “ July 23, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” What is Future ”
If future is a time which
Nobody has ever seen
Then to cherish all their hopes
Why everyone always dreams!
Is future a time, which brings
To us, Happiness and hopes?
No. Sometimes it makes us happy
And sometimes it makes us mope.
Future is one big river bed
Whose banks are eternal time.
Flowing full with water of hopes
It springs from human mind.
If every hope of every man
Keeps flowing in that future time,
Still after eons, some one will find
Deep empty abyss of time.
To me, future is nothing but
Deep empty abyss of time.
And water of hopes from abyss of mind
Will keep flowing to that abyss of time.
Girish Desai
” What is Present “ July 17, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” What is Present ”
There is a road called present
Linking future to the past.
And to look, what his future brings
Man runs, till he breathes his last.
And he tries to grab his future
Which seems within his grasp.
But as soon as his fist is clenched,
His future turns to his past.
Present is nothing but an event
That makes a mark on our mind.
And all it takes to make that mark
Is just a twinkle of the Time.
So, all we have to get what we want
Are these few twinkles of Time,
Then is it wise to waste them, in fighting
And feuding over- me and mine?
” પેલું પ્યારું પંખી “ July 9, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” પેલું પ્યારું પંખી ”
જીવન ભર હું જહેમત કરતો રહયો ‘ને
હવે છે આ દેહને ખૂબ થાક લાગ્યો,
અંગો બધા સાવ શિથીલ થયાં છે
અને થઇ ગઇ છે નબળી બેઉ આંખો.
પીંજરમાં પુરેલું પેલું પ્યારું પંખી
છે ઉડવાને ઉત્સુક,ફફડાવે પાંખો,
ત્યજવાને પીંજર તે અધીરું થયું છે
નહી માને તે મનાવ્યું,કે પાડેથી ઘાંટો.
ત્યજી પીંજર તે જરૂર ઉડી જશે ‘ને
થશે નષ્ટ પીંજરનો સાંધે સાંધો,
ઇચ્છુ કે ના પુરાય કદી પીંજરે ફરી તે
‘ને રહે ઉડતું અનંતે પસારી બેઉ પાંખો.
૧૦-૧૭-૦૪
” બે બળદિયા” July 2, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” બે બળદિયા”
મન અને બુદ્ધિ તણાં બળવાન બે બળદિયા
તન તણી ભૂમી ઉપર સંગ્રામ જામે
ચિત્ત ગોવાળ બની સઘળંુજોયા કરે
તો કેમ કરી યુદ્ધનો અંત આવે ?
ચિત્તને સમજાવવા ચૈતન્ય આવી કહે
સાંભળ વાત મારી, હું કહું જે આજે
બાંધી દે તું ઘૂંસરી બેઉ આ બળદને
નહીં તો કરશે બંડ બેઉ તારી સામે.
છે શકિત તારી ઘણી નાથવા બે બળદિયા
આળસ કરે તે તને કેમ છાજે !
લઇ સંયમની ઘૂંસરી બાંધ બે બળદિયા
વાવ બીજ ભકિતના તન ભૂમિ માંહે.
ભકિતના બીજથી ફળ ઉગશે જ્ઞાનના
જે ચાખીને બેઉ બળદ શાન્ત થાશે
‘ને રાત દિવસ રહેશે તેઓ તારી સહાયમાં
‘ને નિજાનંદ માંહી તું સદા ય રહેશે.
છે મન અને બુદ્ધિ તણાં
બળવાન બે બળદિયા
