” વાદળ અને વર્ષા “ May 12, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” વાદળ અને વર્ષા ”
નભમાં થાયે શાને વાદળ કાળાં!
‘ ને વર્ષે શાને તેમાથી પાણી !
સૂરજે ધોળે દિ ચોરી રે કીધી
આપે છે એની તેતો એંધાણી.
બાષ્પ કરી એણે પાણી ઉપાડયું
માન્યું ,નહીં જાય વાત કોઇ જાણી,
વળી છૂપવવા એ ચોરેલું પાણી,
એણે કાળી ચાદર, વાદળની તાણી.
પણ મેઘધનુષ તણાયું જયાં નભમાં
સાતે રંગમાં ચમકયું એ પાણી,
ફાળ પડી સૂરજને હૈયામાં કે
જશે વાત બધાં હવે જાણી.
જો હું નહીં આપું પાણી પાછું
તો થશે મારી બદનામી,
એમ વિચારી એણે નીચોવ્યાં એ વાદળ
‘ને વરસાવી દીધું બધું પાણી.
વર્ષી ગઇ વર્ષા,’ને વિખરાયાં વાદળ
ભરી કૂવા તળાવમાં પાણી
સૂરજની એ ચોરી, ભૂતળને ભાવી,
રાજી રાજી થયાં સહુ પ્રાણી.
ભેગાં મળી સહુ વિનવે સૂરજને
સદા દેતાં રહેજો આમ પાણી.
તે દિથી નભમાં થાય વાદળ કાળાં
‘ને વર્ષે છે તેમાંથી પાણી.
” એરંડીયાનું તેલ “ May 11, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા,વિચાર , add a comment” એરંડીયાનું તેલ ”
એર ઇન્ડીયાના કર્મચારીઓ
દેશીને જોઇ કરે એવો વર્તાવ
જાણે એરંડીયાનું તેલ પીધું હોય
એવો રાખે મુખ ઉપરનો ભાવ.
નથી સમજાતું કે શાને તેઓને,
દેશીને જોઇ,આવે પેટમાં શૂળ
ઇલાજ એનો એક જ છે જેનાથી
જરૂર દૂર થશે એ દરદનું મૂળ.
બસ કડક હાથનો આપો
એ સહુને નેપાળાનો જુલાબ,
તો થશે મુખડા એમના હસતાં
‘ ને લાગશે જાણે ખીલ્યાં છે ગુલાબ.
૧૦-૩૧-૦૪
” રાજયકરતા “ May 7, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” રાજયકરતા ”
તન,મન,ધન સબકે ચુરાવત હૈ
ભારતમેં જો રાજય હૈ કરતા
પંજાબ સિંધ ગુજરાત મરાઠા
સબમેં ચલત હૈ દંગા
વિંધ્ય હિમાચલ યમુના ગંગા
સબકો રખત હૈ ગંદા
સબ તવ નામે ભાગે
તુમસે વે મુકિત માંગે
સારે ભારતકી જનતા
ભય હૈ, ભય હૈ, ભય હૈ
ભય,ભય,ભય હૈ
ભારતમેં જો રાજય હૈ કરતા.
૧૦-૧૫-૦૪
” ધર્મની રેલ “ May 5, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , 1 comment so far” ધર્મની રેલ ”
જૂદા જૂદા બાળક આ જગના
ખેલે જૂદા જૂદા ખેલ
કોઇ રમે છે ગીલી દંડા તો
કોઇ રમે ઇલેકટ્રીક રેલ.
ધર્મો પણ જે જૂદા જૂદા
માનો તે છે જૂદી જૂદી રેલ
એક લઇ જાયે સ્વર્ગ કે નરકમાં
બીજી પહોંચાડે હેવન કે હેલ.
જો જુએ બાળક કોઇ ખેલ બીજાનો
તો ચાહે તે જ ખેલ તે રમવા
બસ મને પણ ખેલ એજ જોઇએ
કહી, લાગે તેતો રડવા.
ધર્મની રેલ જે વડીલો હાંકે
તે હાંકે બની બાળક સરખાં
નિંદા એક બીજાની કરતાં
વગર વિચારે માંડે બસ લઢવા.
બાળક તો માની જાયે ને
ઘડી બે ઘડીમાં લાગે તે હસવા
હળી મળી એક બીજા સાથે
લાગી જાયે ફરી તે રમવા
પણ વડીલતો કદી તંત ન મૂકે
બસ હાંકે રાખે પોતાની રેલ
સ્વર્ગ સમી આ ધરતી ઉપર
જુઓ તેઓએ ઉભું કર્યું છે કેવું હેલ.
” કળી કાળની ડીલ “ May 2, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , 1 comment so far” કળી કાળની ડીલ ”
જુઓ ભાઇ આ કળી કાળમાં મળે છે કેવી ડીલ,
પરવા ન કરે કોઇ કોઇની,ન શોચે,થશે કોને શું ફીલ.
માલ હોય બનાવટી છતાં લગાવે ઓરીજીનલનું સીલ,
ચાલુ ગાડીએ ફાયરસ્ટોનનાં ટાયર ત્યજી જાય છે વ્હીલ.
વાત વાતમાં ડોકટર લખી આપે એન્ટીબાયોટીક પીલ,
વળી વકીલ સાહેબ કરી આપે બે પત્તાનું નાનું વીલ.
પણ ઓફીસ ત્યજવા ટાણે પધરાવે એવું મોટું બીલ
કે તે જોઇને થંભી જાયે ભલભલા ભડવીરનું પણ દિલ.
જુઓ “એનરોનનો સીઇઓ”નીકળ્યો કેવો ઇવીલ
હજમ કરી સહુના પૈસા,કર્યું પોકેટ પોતાનું ફીલ.
શીરજોરી કરવામાં ગુંડાઓ ન કરે જરીએ ઢીલ
તેઓના કર્તુકથી કાંપીને લોકો લગાવે મોઢાં ઉપર સીલ.
ધર્મને નામે જુઓ ને લોકો એક બીજાને કરે છે કીલ
લાગે કળીકાળમાં સહુ ભૂલ્યાં છે માનવતાની મંઝીલ.
” હોશયારી ” May 1, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , 1 comment so far” હોશયારી ”
શરાબ હમ ન કભી ભી પીતે હૈં ા
ન હમ કિસીકો પીલાંતે હૈં ા
કયૂં યકીન હમે યહ હૈં કિ
ન પીનેમે હી હમ સબકી ભલાઈ હૈં ા
પૂછેંગે આપ કિ, ઘૂંટ દ્દો ઘૂંટ
પીનેમે કહો કયા બુરાઇ હૈં ા
સતાતી હૈં યાદ્દ જો દ્દો ઘૂંટકી
વહીતો ઉસકી ગવાહી હૈં ા
બૂંદ્દ બૂંદ્દ ગિરને પરહી તો
હોતી હૈં બડી બારીશ ા
ઘૂંટ દ્દો ઘૂંટ પીનેે પર હી તો
બઢતી હૈં પીનેકી વો ખ્વાઇશ ા
ઉમ્મીદ્દ વો દ્દો ઘૂંટકી રખકે
જો ઇન્સાન મહફિલમેં જાતા હૈં
વહી ઇન્સાન કભી ન કભી
હોશ અપના ગંવાતા હૈં ા
શરાબ અૌર હોશકે બીચમેં
હોતી હૈં નફરત બડી ભારી ા
ગવાંઓગે હોશ તુમ અપને
જો કરોગે શરાબ સે યારી ા
પીના છોડકે જો કરતા હૈં
ખુદ્દ અપને હોશસે યારી ા
વહી ઇન્સાન મેં હૈં
જિસે કહતે હૈં હોશયારી ા
” જતી જવાની “ April 26, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” જતી જવાની ”
એક દી છૂટા છેડા લઇને, એ તો જરૂર છે ચાલી જવાની,
તો શાને કરવા યત્નો મારે, સાચવવા એ જતી જવાની.
સાંભળી મારા કાલાવાલા,એ કદી નથી પાછી ફરવાની,
તો શાને કરવા યત્નો મારે, સાચવવા એ જતી જવાની.
પ્રભુએ ચઢાવી ચાંદી માંથે, શું જરૂર તે દુર કરવાની,
તો શાને કરવા યત્નો મારે, છૂપવવા એ જતી જવાની.
બહેરા કાન ન સૂણે કશું, જો કરે કોઇ મારી બદનામી,
તો શાને કરવા યત્નો મારે, એવા કડવા શબ્દો સૂણવાની.
કેડ વળી,હું શીખ્યો નમતા, લાગી ઘટવા મારી ગુમાની
તો શાને કરવા યત્નો મારે, સાચવવા એ જતી ગુમાની.
મુખડું મારૂં ખાય છે ચાડી, નથી વાત છાની રહેવાની
તો શાને કરવા યત્નો મારે, છૂપવવા એ જતી જવાની.
કરચલી આ મુખ ઉપરની છે, અનુભવોની નીશાની
તો શાને કરવા યત્નો મારે, એ કરચલીઓ ભૂંસવાની.
૨૩ -૧-૦૬
” ભારતિય ભામિની ” April 24, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment” ભારતિય ભામિની ”
સંગેમરમર સમું છે,સુંવાળું તારૂં બદન
નમણા તારા સ્કંધ ‘પર શોભે છે તારૂં વદન
છે કામણગારા નૈન ‘ને છે લાંબા કાળા વાળ
કટી છે તારી તનુ,વળી છે વક્ષસ્થલ વિશાળ
શોભે કાજળ નૈનમાં, કુમકુમથી શોભે ભાલ
હરણી જાણે ચાલતી, એવી છે તારી ચાલ
છે નારી સહજ લજજા તને, છે તું અતી શરમાળ
હોયે જયારે તું ક્રોધમાં, લાગે વાઘણથી વિકરાળ
ધનુષ્ય સમ છે ઓષ્ઠ ‘ને વળી છે ગુલાબી ગાલ
રૂપ તારૂં આ જોઇને, લાગે પ્રભુએ કીધી કમાલ
“The Deadlines” April 23, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment“The Deadlines”
The lines that we know as deadlines
Are they really dead?
If that is truly a fact, to meet them,
Why do we bang our heads?
These lines which we think as dead
Are not dead but truly alive,
And people do toil to meet them,
Even more than nine to five.
These deadlines are the lines
That cause much fatigue and stress.
So to save yourself from both of these,
Just one point let me clearly stress.
It is OK to work hard to meet
The lines which we know as dead, but
Just don’t try to kill yourself for them,
Keep this clear in your head.
If somehow these deadlines are not met
They surely will be reborn.
But if you die to meet those lines
Forever you will be gone.
Girish Desai
” The Seed “ April 14, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , add a comment ” The Seed ”
Thought is a seed, impregnated by our Lord
And nourished in the womb of our mind.
It grows as a tree, and we call it our world,
Bearing fruits, of every different kind.
Everyone tries to climb on this tree
To test the fruit that he desires.
And as soon as he tests that one,
He longs for the one that is higher.
Time and again he picks and tests,
Yet unfulfilled remains his desire.
From the day of birth he starts to pick
Till the day he is put on the pyre.
