“The Wooden Bowl” July 11, 2009
Posted by girishdesai in : ચિંતન લેખ , add a commentAuthor unknown
The Wooden Bowl
I guarantee you will remember the
tale of the Wooden Bowl tomorrow,
a week from now, a month from now,
a year from now.
A frail old man went to live with his son,
daughter-in-law, and four-year – old grandson.
The old man’s hands trembled,
his eyesight was blurred,
and his step faltered
The family ate together at the table.
But the elderly grandfather’s shaky hands
and failing sight made eating difficult.
Peas rolled off his spoon onto the floor.
When he grasped the glass,
milk spilled on the tablecloth.
The son and daughter-in-law
became irritated with the mess.
‘We must do something about father,’ said the son.
‘I’ve had enough of his spilled milk, noisy eating,
and food on the floor.’
So the husband and wife set a small table in the corner.
There, Grandfather ate alone while the
rest of the family enjoyed dinner.
Since Grandfather had broken a dish or two,
his food was served in a wooden bowl.
When the family glanced in Grandfather’s direction,
sometimes he had a tear in his eye as he sat alone.
Still, the only words the couple had for him were sharp
admonitions when he dropped a fork or spilled food.
The four-year-old watched it all in silence.
One evening before supper, the father noticed
his son playing with wood scraps on the floor.
He asked the child sweetly, ‘What are you making?’
Just as sweetly, the boy responded,
‘Oh, I am making a little bowl for you and
Mama to eat your food in when I grow up.
‘The four-year-old smiled and went back to work.
The words so struck the parents so that they were speechless.
Then tears started to stream down their cheeks.
Though no word was spoken, both knew what must be done.
That evening the husband took Grandfather’s hand
and gently led him back to the family table.
For the remainder of his days he ate every meal with the family.
And for some reason, neither husband nor wife seemed
to care any longer when a fork was dropped,
milk spilled, or the tablecloth soiled.
On a positive note, I’ve learned that,
no matter what happens, how bad it seems today,
life does go on, and it will be better tomorrow.
I’ve learned that you can tell a lot about a
person by the way he/she handles four things:
a rainy day,
the elderly,
lost luggage, and
tangled Christmas tree lights.
I’ve learned that,
regardless of your relationship with your parents,
you’ll miss them when they’re gone from your life.
I’ve learned that making a ‘living’
is not the same thing as making a ‘life..’
I’ve learned that life sometimes gives you a second chance.
I’ve learned that you shouldn’t go through
life with a catcher’s mitt on both hands.
You need to be able to throw something back sometimes.
I’ve learned that if you pursue happiness,
it will elude you
But, if you focus on your family,
your friends, the needs of others,
your work and doing the very best you can,
happiness will find you
I’ve learned that whenever
I decide something with an open heart,
I usually make the right decision.
I’ve learned that even
when I have pains,
I don’t have to be one.
I’ve learned that every day,
you should reach out and touch someone.
People love that human touch – holding hands,
a warm hug, or just a friendly pat on the back.
I’ve learned that I still have a lot to learn
I’ve learned that you should pass this
on to everyone you care about, I just did.
FRIENDSHIP CANDLE
NOTICE AT THE END,
THE DATE THE CANDLE WAS STARTED.
GONNA GIVE YOU GOOSE BUMPS.
I am not going to be the one who lets it die,
I found it believable –
angels have walked beside me all my life –
and they still do
*********************
This is to all of you who
mean something to me,
I pray for your happiness.
The Candle of Love,
Hope & Friendship
Someone who loves you has helped
keep it alive by sending it to you.
Don’t let The Candle of Love,
Hope and Friendship die
Pass It On To All Of Your Friends
and Everyone You Love!
May God richly bless you!
This candle was lit on the
15th of September, 1998
“કલ્કિ અવતાર” July 7, 2009
Posted by girishdesai in : કવિતા,વિચાર , add a comment કલ્કિ અવતાર
કયાંક તેં યોજન ભૂમિ સળગાવી,
તો કયાંક વરસાવ્યો મેહ ચોધાર.
કયાંક વા વંટોળે તેં વિંઝયો વાયુ
તો કયાંક કર્યો ધરણીમાં સંચાર.
અગ્નિ,વાયુ,પૃથ્વિ ને પાણી કેરી,
તેં ધરી હસ્ત આ તાતી તલવાર.
આકાશ અશ્વે આરુઢ થઇ આવ્યો,
લઇ કલિયુગનો કકિલ અવતાર.
“કલ્કિ અવતાર”
Posted by girishdesai in : કવિતા,વિચાર , add a commentકલ્કિ અવતાર
કયાંક તેં યોજન ભૂમિ સળગાવી,
તો કયાંક વરસાવ્યો મેહ ચોધાર.
કયાંક વા વંટોળે તેં વિંઝયો વાયુ
તો કયાંક કર્યો ધરણીમાં સંચાર.
અગ્નિ,વાયુ,પૃથ્વિ ને પાણી કેરી,
તેં ધરી હસ્ત આ તાતી તલવાર.
આકાશ અશ્વે આરુઢ થઇ આવ્યો,
લઇ કલિયુગનો કકિલ અવતાર. – –
“હરિ બસે સકલ સંસારે “ July 2, 2009
Posted by girishdesai in : કવિતા , 2 comments“હરિ બસે સકલ સંસારે ”
હરિ બસે સકલ સંસારે
હરિ બસે સકલ સંસારે
જલ થલમે આકાશ પવનમે
ઊંચ નીચ ધનવાન નિધનમે
હરિ બસે સકલ સંસારે…..
જો હરિ હૈ મહા જ્ઞાનીમે
વહી હરિ હૈ અબુધ પ્રાનીમે
જાગે સોએ ફીરે તું જગમે
હરિ કૃપા બીન સબ કૈસે હોએ
હરિ બસે સકલ સંસારે…..
હરિ કૃપાસે જીએ તું જગમે
જાને ના જાના કીસ પલમે
કાહે ગુમાન કરે તોરે મનમે
રખ મન અપના હરિ ભજનમે
હરિ બસે સકલ સંસારે…..
“અચળ આધાર” June 20, 2009
Posted by girishdesai in : કવિતા , add a commentઅચળ આધાર
જુઓ સાગર કે જુઓ કોઇ વહેળો,
જુઓ પર્વત કે પથ્થર વાટે પડેલો,
જુઓ કોઈ દેહ, જીવતો કે મરેલો,
આ સર્વમાં છે સદા ઈશ્વર વસેલો.
જેમ સૂરજ સદા ઊગે ’ને આથમે છે
પણ આધાર નભનો અચળ રહે છે
તેમ જ જીવ તો સદા જન્મે ’ને મરે છે
પણ આધાર પ્રભુનો અચળ રહે છે.
“પરમદિવસ કે કરમદિવસ” June 19, 2009
Posted by girishdesai in : વિચાર , add a commentપરમદિવસ કે કરમદિવસ
પરમ એટલેતો શ્રેષ્ઠ કે ઉત્તમ.જો આમ જ હોય તો
આપણે આપણા બધા કામ પરમદિવસે જ કરવા
જોઇએ ને? શુભ મુહૂર્ત જોવાની તસ્દી લેવાની શી
જરુર? તો શા માટે ધારેલું કામ આજે જ આટોપી
લેવું ?
એનું કારણ એ છે કે આવતા પરમદિવસે આપણા
ધારેલા કામમાં શું વિઘ્ન આવશે તે આપણે જાણી
શકતા નથી. આવતા પરમદિવસે આપણા કરમમાં
શું લખ્યું હશે તેની કોને ખબર છે. અને ગત
પરમદિવસનું કરમતો ભોગવી જ લીધું.
હું તો માનુ છું કે આપણે પરમદિવસની ફરીથી
નામકરણ વિધિ કરી તેનું નામ કરમદિવસ રાખવું
એ જ યોગ્ય ગણાય.
ખરું કે નહી ?
“સત્ય અને અસત્ય”
Posted by girishdesai in : કવિતા,વિચાર , add a comment પરણ્યું અસત્ય સ્વાર્થને
’ને પ્રસવ્યાં અનેક પુત્ર
રહયું સત્ય કુંવારું સદા
િનત્ય એકલું ‘ને પવિત્ર
“જીવન ગઝલ છે” May 25, 2009
Posted by girishdesai in : કવિતા , add a commentદ્વૅતો ભર્યુ જીવન એવી ગઝલ છે
જે ભાગ્યવત રહે છે લખાતી.
મૃત્યુ થતા તે પૂરી થાય છે ‘ને
કાળવત તે રહે છે ભૂસાતી.
.
‘
“Search for loving God” May 8, 2009
Posted by girishdesai in : કવિતા , add a comment“Search for loving God”
Krishna we can find in temple,
And Mohammed we find in a mosque,
Buddha we can find in a pagoda,
And Christ we can find in a church,
But if we seek for loving God,
In our hearts we must search.
“શૂન્ય અને અનંત” April 8, 2009
Posted by girishdesai in : કવિતા , add a commentશૂન્ય અને અનંત
શૂન્ય અને અનંતમાં ફેર નથી કશો,
શૂન્યના વ્યાપને જ અનંત જાણો.
શૂન્યના વ્યાપમાં વ્યાપ્ત આ સૃષ્ટિ છે
સમજી એ વાત આ સૃષ્ટિ માણો .
અણુ અણુ માહીં આ શૂનયનો વાસ છે,
’ને વસે આ શૂન્યમાં સૃષ્ટિ સારી.
શૂન્યનો આ વ્યાપ જ નેતિ નેતિ બ્રહ્મ છે
એમ કહી રહી સદા વેદ વાણી.
જો હોય ના અનંત, વ્યાપ આ શૂન્યનો,
તો કહો કયાં જઇ વસતે આ સૃષ્ટિ સારી.
જો ઉમટે ના વાદળ કદી આકાશમાં
તો કહો કેમ કરી વરસે નભથી પાણી.
સદા ખાલી ખાલી લાગે આ શૂન્ય જે
તે તો જાણજો છે અતિ શકિતશાળી.
કોટી કોટી બ્રહ્માન્ડ ઉદરમાં ધારતું
આ શૂન્ય જ છે અનંત સર્વવ્યાપી.
