” સાવરણીનો ઠપકો” March 21, 2007
Posted by vijayshah in : કવિતા , trackback” સાવરણીનો ઠપકો”
અંધારે ખૂણે મેં સાવરણી એક દીઠી
જે સૂતી હતી કરી ઘરની સફાઇ,
ઢંઢોળી તેને જે વાત મેં એક પુછી
તે તમે ધ્યાન દઇ સુણજો ઓ ભાઇ.
મેં પૂછયું સાવરણીને કે તેં કીધી છે સઘળી
આ મારા સારાયે ઘરની સફાઇ
છતાં તું કેમ આમ રાંકડી બનીને
ન રાખે મનમાં કાંઇ અકડાઇ ?
ઉત્તર તેણે જે દીધો ‘તો મુજને
તે સુણી, ગયો હું મનમાં મુઝાઇ.
વળી ઠપકો સાવરણીએ દીધો જે મુજને
તે સુણી, હું તો ગયો ખૂબ જ શરમાઇ.
ઉત્તર હતો કે ” હું તો કેવળ સાધન છું તારૂં,
તું મને ફેરવે ત્યાં થાયે સફાઇ
આ સઘળી સફાઇ તારા હાથથીતો થાય છે
તો કહે શાને કરૂં હું ખોટી અકડાઇ ?
વળી કીધું સાવરણીએ કે “તું સાધન છે ઇશનું
તેની ઇચ્છાથી કરે સઘળું તું ભાઇ.
જેમ હું સાધન છું તારૂં, તેમ સાધન તું ઇશનું
તો તું લાજે ન કાં કરતાં ખોટી અકડાઇ ? ”
Comments»
આપણે સાધન ઇશનું..ખૂબ સાચુ અને સરસ.
નીલમ
http://paramujas.wordpress.com
એકદમ નવો જ વિચાર . સરસ.